Als expressie het tegenovergestelde van depressie is, zou het je dan uit het ‘vacuüm van verandering’ kunnen halen? Want in zo’n vacuüm leven we, las ik laatst en ik dacht gelijk ‘hou je adem in en stik niet’. Maar het is natuurlijk beter om goed te blijven ademhalen, juist als je aan het veranderen bent. Om houvast te blijven vinden. In onszelf. En ook bij elkaar.

 

Dit alles overdenk ik terwijl ik uitkijk naar de nieuwe voorjaarscursus van het Instituut voor Biografiek. Weer een fijne reeks van zeven, op de woensdagochtenden deze keer. Ik ben er klaar voor en heb er veel zin in! Maar ik wil ook een betere hand-out drukken, me uitdrukken. Zonder al te veel woorden. Vandaar deze blog, als impressie van mijn expressie… omdat ik zo enthousiast ben over het levenswiel waarmee we gaan werken.

 

Mijn expressie is zogezegd nog in wording. En zelfs als het af is zal het niet stilstaan, daarvoor is een wiel niet bedoeld. Dus heerlijk om aan door te werken, nadenkend over verandering, verwondering en ontwikkeling. En hoe we in elke levensfase weer ánders oplichten. Wonderlijk hoe ik bij mijn creatie nu van alles krijg aangereikt. De Vitruvius-mens met cirkel, vierkant en gecentreerde navel past zó precies…

 

Dat Leonardo Da Vinci een meester was in, ja zowat alles, is niet nieuw. Maar hoe Vitruvius, die romeinse architect, het verband tussen microkosmos en macrokosmos uitwerkte vind ik ook schitterend. Alleen moet het voor mij wel een Vitruvius-Vrouw zijn…Het allitereert lekker, maar belangrijker nog, het gaat om Moeder Gaia. Zij vormt het fundament. Het is de aarde waarop onze levenslopen zich afspelen….

 

Ik denk terug aan de mannen (dertiger en zeventiger) die de laatste keer meededen. Hun levensverhalen zie ik weer helemaal voor me…. Hoe zouden zij deze expressie van het levenswiel vinden? Terwijl ik verder kwast en kleur overweeg jij misschien wel om je in te schrijven voor de komende cursus. In de flyer hieronder lees je meer. Kijk anders ook nog even bij aanbod.